In de “rij” staat een koe…

Vandaag is “zus” jarig.
Elf jaar is ze geworden.
Roosmarijn is jouw grote voorbeeld. Als zij een staart in heeft wil jij ook een zussenstaart en zo hebben we ook zussenvlechten, zussenkleren en zelfs zussenschoolkoek.
Je bent al dagen bezig met haar verjaardag.
Elke ochtend vraag je of je Roosmarijn al wakker mag zingen. ‘Lang zal ze leven in de “groria” hieperdepiep hoera, in de rij staat een koe die zegt I love you’

Je hebt zelf nog niet getrakteerd op school maar weet tot in de details hoe het gaat.
Je favoriete spelletje de laatste tijd.
‘Mam jij bent Madelief haar moeder en ik Madelief’.
Als ik dan naar binnen wil lopen zeg je: ‘nee! We moeten eerst wachten tot Juf Brenda fluistert ‘Loek haal jij de jarige job. Ze mogen nu binnenkomen’.

En dan mogen we de klas in.
De jarige job mag op de grote stoel staan als ze lang zal ze leven zingen en na het eten, drinken en buiten spelen mag je trakteren.
Wat een feest!

Roosmarijn mocht donderdag alvast trakteren op school maar toen had jij een afspraak in het ziekenhuis.
De buisjes werden geplaatst. Jij vond dat erg leuk.
‘Mama mag ik dan met een mondkap slapen?’
En ‘waarom kan het nu niet?'(woensdagavond 18.30u)
‘omdat de dokters en zusters nu thuis zijn bij hun kindjes.’
‘Hebben ze dan een baby mama?’
‘Geen idee. Misschien wel.’

De volgende ochtend werd je opgewekt wakker en stond gelijk naast je bed. ‘Yes vandaag is de operatie!’
‘Maar mama het is nog steeds donker is de dokter nu wel in het ziekenhuis?’
‘Ja, die zijn ook aan het aankleden en dan gaan ze straks in de auto.’ ‘Oke’.
‘Ik mag niet eten en drinken toch mama?’
‘Nee dat mag straks.’
‘Oke!

Blij stapte je de auto in. In de auto vroeg je of je ook een infuus kreeg. ‘Ja zei ik maar als je slaapt dus daar voel je niks van alleen moet hij eruit als je wakker bent.’
‘Oke dat durf ik wel’ om vervolgens weer over van alles en nog wat de kletsen.

Toen we in het ziekenhuis aankwamen en iedereen zich gemeld had in de centrale hal liepen we met een groep ouders en kinderen naar de juiste afdeling. Daar kreeg je en bed aangewezen en later werd door een pedagogisch medewerker uitgelegd aan de kinderen hoe de dag zou gaan verlopen en dat de kinderen met een mondkapje in slaap gebracht worden. Gesneden koek voor jou. De dame vertelde dat er geen lekker geur uit het mondkapje zou komen. Ik was alleen maar blij dat je niet zoals thuis riep dat het naar koeienpoep stinkt!
Een moeder waarvan haar dochter voor de tweede keer buisjes kreeg en dus ‘alles al wist’ zei ‘dit is zeker de eerste keer voor haar hè?’
Ik moest even flink slikken maar wist er netjes uit te krijgen dat dit idd de eerste keer was dat je buisjes kreeg.

Nadat je even gespeeld had in de speelkamer werden we opgehaald.

Je was snel aan de beurt. We liepen samen naar de OK.
Rustig viel je op mama haar schoot in slaap en ik gaf je nog een kus.
Dat moest want op YouTube doen ze dat ook had je gezien. Nou doe ik dat altijd al dus geen probleem.
Twintig minuten later kon ik weer bij je komen. Je zat rechtop in bed. Een beetje versuft maar oh wat zag je er schattig uit. Je had nergens last van. Je kreeg een ijsje en werd steeds beter wakker. Ik heb je aangekleed en we reden samen weer naar huis.

‘Mam zie je mijn buisjes? Zitten ze hier?’ wijzend naar je oorschelp. ‘Nee binnen in je oor.’
‘Oke.’ ‘Ik hoor alles nu heel hard mam!’
‘Er zitten toch blauwe in?’
‘Ik vond het heel erg leuk in Jelle zijn ziekenhuis is het nu ook mijn ziekenhuis?’
‘Dat was het al toch?’
‘Oke!’

Thuis heb je gegeten en je bent naar school gegaan.

Je kreeg na de operatie trouwens een diploma van dapperheid. Ook toen moest ik even slikken en inwendig schoot er iets minder netjes door mijn hoofd. Na alles wat je heb meegemaakt krijg je voor het plaatsen van buisjes een dapperheid diploma!

Die had je al veel eerder moeten hebben natuurlijk. Volgens mij ben jij namelijk allang cum laude afgestudeerd aan de hoge school van dappere kinderen.

Maar alles is relatief. Jij bent er apetrots op, want dat je een diploma kreeg had je ook al gezien op YouTube.

Handig hoor YouTube. Als je iets spannend vindt omdat je niet precies weet wat je te wachten staat, nu bijvoorbeeld over de plaatsing van de buisjes maar onlangs ook nog wat kerstdiner op school is, dan vraag je regelmatig of ik dat even voor je op wil zoeken zodat je het niet meer zo spannnd vindt. Maar behalve hiervoor kijk je ook graag vlogs. Enzo Knol, de Bellinga’s en Koetlife.

Je wilt zelf ook gaan vloggen heb je bedacht. Je staat met je neptelefoon regelmatig tegen het beeldscherm aan te kletsen. ‘welkom bij deze nieuwe vlog’ hoor ik je dan zeggen.
‘Vandaag gaan we…’

Nou vandaag gaan we Roosmarijn haar verjaardag vieren! Vloggen doe je voorlopig nog maar op je neptelefoon. Je mag nu eerst Roosmarijn wakker maken en keihard zingen…