Zwaar
22 mei 2015 | Door: Suus
Het is al een tijd terug dat ik hier iets geschreven heb. Er is in de tussentijd veel gebeurt met je. Je ligt eigenlijk de hele maand mei al in het ziekenhuis. Twee dagen ben je thuis geweest en dat was heel fijn. Opa Cees kwam langs en samen hebben jullie een hele bak aardbeien leeg gesnoept en daarna hebben we gewandeld. Jij bij mij in de nieuwe draagzak die we kado gekregen hebben van Eva en Brahim. Een veel te groot kado maar wat was mama er blij mee! “Gelukkig” begon het te regenen onderweg dus hadden we een mooi excuus om even een warme chocomelk te drinken. Heerlijk deze momenten!
Yannick gaat volgende week richting Frankrijk om de alp d’huzes te fietsen. We zijn zo trots op hem. Het lijkt een eeuwigheid terug dat ik de camping boekte waar wij samen met jou naar toe zouden gaan om Yannick te kunnen steunen en aanmoedigen natuurlijk. Wat zag ik er tegenop om de andere kinderen bij opa en oma achter te laten. Nu is het omgedraaid opa en oma gaan met hem mee zodat wij bij jou kunnen blijven. Het is geweldig en Yannick is dol op ze maar toch voelt het zo oneerlijk tegen over Yannick. Hij gaat zo iets ongelooflijk stoers doen en papa en mama kunnen daar niet bij zijn. Hij begrijpt het helemaal en hij gaat het net zo leuk hebben. Maar toch vind ik dat denk ik het moeilijkste dat de andere kinderen ook zoveel meemaken en wij dat gewoonweg niet allemaal meer met ze mee kunnen maken.
Ziij hebben net als papa en ik hun verdriet maar moeten daarbij ook nog omgaan met het feit dat alles anders is en mama en jij er bijna nooit zijn. terwijl ze normaal gesproken uit school komen de deur opendoen en vragen waar is Madelief? Nu komen ze vaak in een stil huis. Tenminste papa is er altijd voor ze maar het is toch een heel stuk stiller. Ze praten daar gelukkig best wel over maar toch voel ik me zo vaak te kort schieten als moeder. Maar ook als vrouw naar Papa. Hij doet alles nu alleen, hij werkt, zorgt voor de kinderen, doet het huishouden helemaal zonder hulp kortom, rijdt zeer regelmatig op en neer naar Utrecht en hij zorgt dat alles op rolletjes loopt. Dat is zwaar. We hebben als ouders en partners zware weken achter de rug. Je leeft eigenlijk continue gescheiden van elkaar en dan begrijp je elkaar toch gauw verkeerd. In de afgelopen jaren hebben we wel vaker last van een flinke storm gehad en geleerd hoe we daar het beste mee om kunnen gaan en is dat nu ook weer gelukt maar het is soms hard werken.
Dinsdag of woensdag mag je weer naar huis. Ik hoop dat het dit keer lukt om een paar dagen langer thuis te zijn. Volgende week lopen Jelle Pepijn en Roosmarijn de avondvierdaagse, jij en ik lopen altijd mee. Jij samen bij mama in de draagzak. Ik hoop dat we dat dit jaar weer kunnen doen. Dat lijkt me zo fijn voor Roosmarijn en Jelle maar heel stiekum ook voor ons, gewoon 4 avonden buiten een rondje wandelen want dat is al heel wat maanden terug…
17 reacties geplaatst
Judith
Gepost op: 22 mei 2015Heel veel sterkte! Jullie zijn toppers! En Yannick: succes!!!!
Caroline Horjus
Gepost op: 22 mei 2015Wat heb ik toch een bewondering voor jullie. Het zal zeker niet meevallen als je zoveel meemaakt en langs elkaar heen leeft. Ik hoop met heel mijn hart dat jullie deze enorme orkaan van emoties met zijn allen gaan overwinnen. Heel veel sterkte en liefs toegewenst van Caroline xxx
Janny Jager
Gepost op: 22 mei 2015Wij kijken iedere dag naar jullie,op de computer en blijven jullie volgen.
Het is onmenselijk wat jullie mee moeten maken en toch weer zo menselijk wat jullie reacties op dit gebeuren is. Soms gaat je leven op de automatische- piloot zeg ik wel eens,je gaat door en als je later terug kijkt snap je niet hoe je het volgehouden hebt. Wij wensen jullie uit de grond van ons hart,heel veel sterkte en elke dag een glimlach,al is nog zo ver te zoeken . Hele kleine dingetjes waar je zonder ziekte in huis niet bij na denkt kunnen nu heel belangrijk en waardevol worden.Heel veel liefs voor jullie kleine meisje en ook veel sterkte voor jullie hele gezinnetje.
Rommy
Gepost op: 22 mei 2015Lieve Suus je ontroerd mij enorm. Ik heb het al eens eerder laten weten via een bericht, wat ben jij een kanjer van een mama. Ik heb je altijd intens bewonderd, in welk tijdsbesef weten wij. Daaruit ook pakt alles mij enorm. Alles wat je schrijft is absoluut zo herkenbaar. Natuurlijk denk je als mama en partner schiet ik ergens in tekort. Jullie kinderen kunnen geen betere ouders bedenken. Zoveel liefde, zoveel genegenheid. Maar ook zoveel lieve mensen zoals opa’s en oma’s en vele anderen. Wat zij niet weg kunnen nemen is de tergende onzekerheid die blijft spelen. Lieve schat wij met zijn allen, en de aanhang is groot wensen jou/jullie een gezonde Madelief. En die komt, de kleine vechter overwint alles. Sterkte voor jullie allemaal. Dikke knuffel voor Madelief. Maar ook voor jou mama Suus !!
Sjaak en Yvon Euser
Gepost op: 22 mei 2015Lieve Madelief en ouders,
He-le-maal eens met Rommy! En tjonge, wat gunt IEDEREEN jullie een gezonde toekomst. We weten niet of bidden helpt, maar niet geschoten is altijd… Juist! Ga door met vechten, knokken, hopen, verwachten, liefhebben…
Onze kleinzoon Quinn is gisteren gezond ter wereld gekomen. We hopen dat ie gevrijwaard mag blijven van ervaringen als die van jullie. Want dat gun je niemand. Dat verdient niemand. Heel veel sterkte de komende tijd. En: weet dat er tallozen zijn, die jullie steunen! En (2): succes, Yannick!!
pauline
Gepost op: 22 mei 2015Hoi Madeleif , wat fijn dat mama een nieuwe draagzak heeft en jullie samen de avond-vierdaagse gaan wandelen met Roosmarijn en Jelle-Pepijn , wat een feest voor jullie viertjes en ik ga bidden dat Madelief nu eens lekker thuis bij moet komen en gezellig samen zijn met allemaal en iedereen. Helemaal TOP ! liefsss Pauline .
Yannick , je bent een TOPPER , en wat fijn dat Oma en Opa met je meegaan en wat ben ik trots op jou dat je dit gaat doen , heel veel succes en in die dagen branden er hier kaarsen . Pauline .
Annie
Gepost op: 22 mei 2015Lieve mensen,wat zijn jullie Kanjers
Weet dat ik heeeeel veel respect voor jullie heb
heel veel sterkte,en we blijven jullie steunen
audrey
Gepost op: 22 mei 2015lieve madelief en mama
ik lees met kippevel en tranen in mijn ogen dit nieuwe stukje….. wat een ellende moeten jullie allemaal doorstaan, en zoveel verdriet moeten jullie dragen….. ooit komt er een dag dat de donkere wolken verdwenen zijn en de rest van jullie leven de zon schijnt. heel erg veel sterkte en kracht gewenst. en een hele dikke knuffel voor madelief
Jolanda Dijkstra
Gepost op: 22 mei 2015Weer allemaal moeilijke dingen ook voor de ouders van Madelief en haar broertjes . Wat zou het toch fijn zijn als alles nu achter elkaar goed zou gaan . Dat is zo verdiend . Ik duim voor jullie dat jullie mee kunnen lopen met de 4daagse en dat jullie zoon het goed gaat doen in Frankrijk . Sterkte voor jullie allemaal .
Debbie Liebe
Gepost op: 22 mei 2015Wat maken jullie een onbeschrijflijk moeilijke tijd door als gezin.
Ik hoop dat jullie de avondvierdaagse kunnen lopen.
Wij fietsen 4 juni ook Alpe d’Huzes en zullen jullie stoere Yannick aanmoedigen!
Heel veel sterkte toegewenst!
patsy bos
Gepost op: 22 mei 2015Heel ontroerend dit verhaal,ik hoop dat er een wonder bestaat.Voor jullie allemaal heel veel sterkte.En ik hoop dat het jullie lukt om met zijn allen de vierdaagse te lopen.
Marja
Gepost op: 22 mei 2015Het was weer zwaar om te lezen hoe moeilijk jullie het hebben.. Kop op ik hoop dat jullie een paar super dagen krijgen… Met het hele gezin… Ik zal duimen en morgen of zondag voor jullie een kaarsje op stekken… Dikke knuffel voor allemaal
Elisabeth
Gepost op: 22 mei 2015Al een tijd lees ik mee … het ‘gebroken’ gezin door een ernstig ziek kind. Alleen maar … dappere mensen .. dapper gezin.
aaricia van bezouw
Gepost op: 22 mei 2015Wat ben je een kanjer Yanick!!! En ook al je broetjes en zusjes!
Jullie maken de familie compleet. Alle kusjes en knuffels zullen papa en mama net weer dat zetje geven om de dag goed door te komen.
Top broers en zussen!
Karin Letter
Gepost op: 23 mei 2015Wat een mooie blog, warm en open. Heel veel sterkte met z’n allen.
Hanneke
Gepost op: 24 mei 2015Wat een mooie ontroerende blog. Ik voel met jullie mee. Jullie gezin gaat echt door een zware tijd, maar wat een kanjers. Wens Yannick een geweldige tijd bij de Alpe Huzes, iedereen is reuze trots op jou. Sterkte, lieve mensen. Knuffel voor Madelief en ook voor alle andere gezinsleden!
Priscilla
Gepost op: 2 juni 2015Hoi mooi klein dapper meisje & familie. Ik ben hier terecht gekomen na een smsje voor Madelief. Mijn dochter is op dezelfde leeftijd ziek (leukemie) geweest, maakt sommige dingen zo herkenbaar! Inmiddels is mijn dochter 6 en is er niets van terug te zien. Ik hoop dat je snel naar Amerika kunt en daar goed geholpen kan worden!! Dat je straks weer beter bent en net als Loïs (ook behandeld voor neuroblastoom in Amerika) van je leven kan gaan genieten! Heel veel sterkte in jullie strijd, ook voor de grote broers & zus!