Vier jaar…
30 december 2018 | Door: Suus
Het is vandaag zo’n dag waarop alles normaal lijkt.
Ik ben vandaag naar mijn werk gegaan, jij hebt je de hele dag vermaakt met je broers en zus.
Ik kwam uit mijn werk en je zat aan tafel een spelletje te doen met papa. Jij en ik gaven elkaar een knuffel en je vroeg of je het kadootje mocht uitpakken wat ik gekregen had van het lieve gezin waar ik aan het werk geweest ben de afgelopen dagen.
Natuurlijk mocht jij dat doen en tijdens het uitpakken vroeg je of ik morgen weer bij jou thuis zou zijn.
Daarna ging ik douchen en realiseerde ik me (zoals ik dat heel vaak doe) hoe bijzonder het was dat ik je uit mijn werk een knuffel kan geven.
Hoe anders is dat voor de vele lotgenoten hun ouders. Voor hun zijn deze feestdagen verschrikkelijk moeilijk. Op deze dagen waarop alles draait om het gezin en het samen zijn is het haast niet te doen.
Na het douchen gingen we samen op pad. Jij op de fiets en ik wandelde naast je.
Alhoewel, meer achter je, want je ging best snel.
Ik zag je haren opgebonden in een ‘zussen-staart’ wapperen in de wind. Steeds draaide je je hoofd om om me iets te vertellen of te vragen.
‘Mam, denk je dat de kerstman ook in het kasteel heeft geslapen? En mam, zullen we voortaan elke avond samen een rondje lopen? En mag ik dan een legging aan? ‘Een legging Madelief? Waarom?’
‘Misschien doen mijn benen dan geen pijn mam’ antwoordde jij.
Alles is normaal.
Behalve dat we vandaag precies vier jaar geleden het nieuws kregen dat jij neuroblastoom kanker had.
Dat het vier jaar geleden is dat onze wereld compleet instortte.
Dat het vier jaar geleden is dat ik zonder angst naar je keek.
Dat het vier jaar geleden is dat we samen in het ziekenhuis in Hoorn het nieuws moesten verwerken.
Papa was thuis met je oudste broers en jij en ik bleven samen achter. Jij viel al snel in slaap, maar ik heb die nacht gehuild. Ik bleef maar huilen. Wat was ik bang om je kwijt te raken.
Wist ik die nacht maar dat we nog vier jaar kado gekregen. En als het zo goed blijft gaan misschien nog wel veel langer.
Soms zeggen mensen weleens dat het goed is dat we niet weten wat het leven ons brengt, wat de toekomst ons brengt maar soms verlang ik naar een glimp in de toekomst. Hoe ziet ons leven er volgend jaar uit, hoe ziet ons leven er over vijf jaar uit. Ongeacht wat het ons brengt zou ik het willen weten. De onzekerheid maakt dat je heel bewust leeft en geniet maar is ook heel zwaar.
Morgen vieren we met onze lieve vrienden oud en nieuw. Dit keer lig jij niet zoals vier jaar geleden doodziek boven in bed te slapen. Ik verwacht dat jij dit jaar het hoogste woord hebt en lol maakt met alle kinderen die bij ons zijn. Dat ze allemaal een heel stuk ouder zijn maakt jou nooit uit. Je vraagt rustig aan ze of ze met je mee willen spelen en het mooiste is dat ze ook altijd doen. Ze hebben allemaal het ziek zijn van jou heel intensief meegemaakt en dat maakt het voor mij heel fijn dat we het met hun kunnen vieren.
Nieuwjaarsdag beginnen we traditiegetrouw fijn met onze neuroblastoomfamilie de gezinnen van Floor❤, Pepijn, Jules en Britt❤.
Aangezien je naast me staat met je jas aan omdat ik je beloofd had nog een keer te wandelen en misschien wel ergens chocolademelk te drinken stop ik nu met schrijven.
Ik wil alle mensen die je nog steeds zo steunen en volgen een liefdevol nieuwjaar wensen en de mensen die het zwaar hebben wens ik kracht om rechtop te blijven staan…
10 reacties geplaatst
Caroline Horjus
Gepost op: 30 december 2018Elke keer weer herrinneringen van toen….. die zullen jullie ook nooit vergeten. Daardoor besef je ook extra wat je hebt en hopelijk nog vele vele jaren daarbij.
Ook voor jullie een super 2019 toegewenst met veel nieuwe fijne goede herrinneringen ❤💕
Ingrid en Quint
Gepost op: 30 december 2018Weer een prachtstuk Suus, waarbij we met de neus op de feiten gedrukt worden, want onzekerheid, maakt inderdaad zwaar! Niets is vanzelfsprekend helaas.
Maar wat mooi om te lezen, dat jij het leven niet alleen thuis viert, maar intussen ook bij de jonge gezinnen thuis! Wat een mooie baan! Groetjes en een dikke knuffel van ons!
Yvette Buning -Swartz
Gepost op: 30 december 2018Lieve familie.
Wat fijn dat het toch zo goed gaat met Madelief.
Mooi te zien op fb en te lezen dat Madelief lekker rond darteld.
Maar hoe moeilijk ook zijn deze dagen , in het besef dat het ook anders had kunnen zijn . Lief dat je altijd aan de families denkt die minder gelukkig zijn , omdat ze hun kindje hebben verloren .
Ik wens jullie gezin een mooie jaarwisseling en voor 2019 geluk en gezondheid. En geniet van alle mooie momenten samen en met Madelief.
Lieve groeten van Yvette.
Lidy
Gepost op: 30 december 2018Lieve schat wat ben ik trots op je maar ook op je lieve papa mama broers en zusje. Ik wens jullie allrmasl een heeeeeeel gelukkig en gezond 2019.
Heel veel liefs, de oma van Quinn Faya en Tatum
Fenna Rozenga
Gepost op: 30 december 2018Iedere keer weer lees ik de verhalen met tranen in Mn ogen wat hebben jullue veel mee gemaakt. Ik wens jullie en Madelief en onwijs mooi en gezond 2019 en hoop dat alles met de gezondheid van Madelief goed blijft gaan😘😘😘
Manouk
Gepost op: 30 december 2018Wat bijzonder om dit bericht vandaag te lezen, vanmiddag ben ik begonnen met het lezen in het boek ‘Lieve Madelief’. Wat een bijzonder, ontroerend boek! Bij elke bladzijde krijg ik kippenvel en ik heb zoveel respect voor jullie als gezin! Wat hebben jullie al veel meegemaakt. Ik wens jullie en jullie lieve Madelief een heel mooi, gezond en liefdevol 2019 toe! Lieve groetjes.
Jacqueline
Gepost op: 30 december 2018Niets zo mooi als wanneer jullie delen dat het goed gaat met madelief… hoe zou het zijn… ik kan de zin niet eens afmaken…. lieve mensen ik hoop dat jullie een prachtig eind aan 2018 mogen maken en een heerlijke start van 2019. xxx
Joke Buij
Gepost op: 31 december 2018Mooi Suus!😘😘😘
rita
Gepost op: 1 januari 2019Fijn om te horen dat het zo goed gaat,een prima 2019 toegewenst!!!
hans en Rita Edelenbos
Nellie Duin
Gepost op: 2 januari 2019Mooi geschreven Suus. Ook ik dacht aan jullie op 30 december, de dag dat mijn man jarig is en ik dus nu altijd verbind aan jullie. Zo blij dat ik toen al wist dat jullie weer
” groen licht” hadden gekregen een paar dagen ervoor. We gaan volgende week maandag met de klas toasten met kinderchampagne op een gelukkig en gezond 2019! Ik hoop van harte dat het voor alle kinderen en hun gezinnen mag gelden, maar een extra proost gaat stiekem richting Madelief <3 Dikke xx