Hoge dosis kuur
24 juni 2015 | Door: Suus
Ik zit al een paar minuten naar de pagina te staren. Ik weet niet precies wat ik schrijven moet, wat ik schrijven wil. Om maar met de deur in huis te vallen, met Madelief gaat het niet goed. De hoge dosis kuur is voorbij. Wat fijn zou je denken maar de effecten van deze kuur zijn nu pas zichtbaar. Vorige week dinsdag had ze haar laatste chemo en donderdag kreeg ze haar stamcellen terug. Vanaf vrijdag ging het al een stuk minder met haar, maar we werden al gewaarschuwd dat dit nog maar het begin was. Nou dat klopte . Elke dag ging Madelief verder achteruit. Ze begon meer te spugen, had af en toe koorts, sliep steeds meer. En je staat erbij en kijkt er naar maar je kan niks. Wat voel je je dan machteloos. Dat kleine dappere meisje is zo hard aan het knokken en je kunt niet veel meer doen dan haar hand vast houden, een aai over haar bol geven en vooral heel vaak zeggen hoe veel je van haar houdt en dat ze het heel goed doet. Ikke groot meisje zoals ze zelf zegt.
Gister was een hele zware dag voor madelief. Haar koorts steeg naar 41 graden haar hartslag was torenhoog. Ze heeft een zuurstof brilletje en een bloedtransfusie gekregen ook werd gestart met morfine en naast de antibiotica voor een bacterie die gevonden is krijgt ze nu 6 x per dag paracetamol ipv 4 x in het begin van de week.
Vanmorgen was ze even aan het kletsen maar dat was van korte duur, ze ligt nu weer te slapen. Ze heeft erg weinig energie. En krijgt straks weer een transfusie dit keer voor haar trombo’s
Ondanks dat je gewaarschuwd bent dat dit ging gebeuren is het verschrikkelijk om haar zo te zien. Zo sterk en krachtig als ze normaal gesproken is, zo zwak ligt ze nu in haar bed.
Ik krijg heel vaak de vraag hoe gaat het met jou? Ik kan even niet goed verwoorden hoe het met mij gaat. Alles is zo tegenstrijdig.
Onze zoon Jelle Pepijn is vandaag jarig . Elf jaar! Weer een verjaardag waar ik niet bij ben. Weer alleen maar een telefoontje en even Facetimen . En hoewel ik heel veel aan kan merk ik dat ik het echt zat begin te raken. Ik wil gewoon weer thuis zijn bij mijn gezin, ik wil slepen met alle verjaardagsboodschappen, het huis versieren, onnodig schoonmaken omdat er visite komt en het dan morgen weer kunnen doen, ik wil de eerste zijn die hem feliciteert en naar hem kijken om 12 uur s nachts en denken wat is hij groot, en niet hier opgesloten zitten in een kamer van 4 x 4 en allemaal lieve berichtjes en telefoontjes ontvangen. ( wel hartstikke lief hoor begrijp me niet verkeerd!) maar Ik wil gewoon thuis zijn met z’n zevenen en horen dat Madelief weer gezond is en dat ze dat altijd zal blijven. Weg met alle onzekerheden en dat eindeloze geduldige wachten op uitslagen van scans, even blij zijn en een kwartier later weer dezelfde angsten te hebben als daarvoor omdat je weet dat het zo weinig zegt. Natuurlijk ze is schoon maar blijft ze dat ook? Blijft ze dat nu de laatste behandelingen in Nederland er bijna op zitten of komt die ellendige rotkanker straks weer terug als ze niet elke maand een chemokuur krijgt?
Het is gewoon even veel allemaal, ook Amerika komt steeds dichterbij. De aanvraag van onze arts voor het CHOP is verstuurd. Maar verder is alles nog onzeker en er nog niks helemaal geregeld. De paspoorten zijn aangevraagd, dat is al iets. Ook de mijne ligt klaar maar moet ik zelf ophalen. Allemaal heel logisch maar hoe?mijn kind is hier in Utrecht en hartstikke ziek, mijn man is te verkouden om bij haar te zijn en opa en oma is geen optie want ze raakt volledig in paniek als ik te lang bij haar vandaan ben. Even heen en weer naar Medemblik zit er voorlopig niet in. Frustrerend. Vooral het feit dat we daardoor niet verder kunnen met de aanvraag van het visum. En het komt allemaal wel goed maar je wilt zo graag iets regelen. Iets van dat hele lange lijstje afstrepen. Dat leidt af en geeft het gevoel dat je controle hebt over iets.
In Amerika is iemand druk bezig een beschikte woning te zoeken als die gevonden is kunnen we scholen gaan zoeken, maar de vakanties starten. Dus allemaal wat lastiger.
Al die onzekerheden maken het zwaar. Maar het komt allemaal goed.
Het belangrijkste blijft dat Madelief zich snel weer beter voelt. En voor vandaag dat Jelle Pepijn een super dag heeft want dat heeft hij dik verdient!
51 reacties geplaatst
Janny Jager
Gepost op: 24 juni 2015Het raakt mij enorm als ik dit allemaal lees, ik zit hier ook middenin alleen is het mijn man. Ik voel ook al die onzekerheden. Toen ik kind was dacht ik:als wij ouder zijn,is er allang een geneemiddel tegen kanker!!! Wat is het toch een rot-ziekte, maar een kindje zou dit nooit of te nimmer mogen meemaken.Je zou je eigen leven voor een kleintje geven, alleen gaat dit niet. Ik wens jullie gezin weer heel veel liefs en sterkte en ik hoop dat Madelief zich elk moment weer beter zal voelen en jullie weer snel samen zijn en door kunnen met plannen voor Amerika!! Liefs!!
Bianca de Jong
Gepost op: 24 juni 2015Lieve allemaal,
Wat een verhaal,krijg een brok in mijn keel als ik dit lees.
Om te bedenken dat dit mijn vader ook allemaal te wachten stond alleen kwam het voor hem te laat.
Ik/wij wensen jullie alle steun en liefde die jullie gegund is in deze moeilijke tijd en hoop dat Madelief weer snel de oude word.
Dikke kus en knuf
Pascal & Bianca
Dieuwke
Gepost op: 24 juni 2015Pfff mijn moederhart voelt zo met je mee. Als moeder heb je wel vaker de wens dat je jezelf in stukken zou kunnen delen. Maar jij… zoveel missen maar weten dat dat is om maar niets te missen…
Madelief, de dappere dame zo zwak, maar zo ontzettend sterk. Laat die nare stoffen heeeeeeel goed werk doen, dan is dit niet voor niets…
Van harte met je zoon en natuurlijk met jou grote broer Madelief. Wacht maar over een tijd geven jullie een waanzinnig feest waar iedereen dan van kan genieten!
Heel veel sterkte en liefs
Corry
Gepost op: 24 juni 2015Wat sneu om dit te lezen ,maar begrijp je volkomen je wil bij je zoon zijn ,hun hebben je ook zo nodig en voor kleine Madelief wil je ook zijn Hoop dat het snel beter gaat en dat jullie weer als gezin kunnen genieten ! Is goed om zelf je hart te luchten ! Heel veel sterkte voor de komende tijd blijf jullie volgen ! sterkte Suus en de andere allemaal niet te vergeten ! Gr Corry !
Ijsbrand
Gepost op: 24 juni 2015Wat een zware gang Suus, ik leef echt heel erg met jullke mee en zie het allemaal zo voor me hoe jij daar zit in dat kamertje van 4×4 en alsof de buitenwereld niet meer bestaat, hoe Madelief super dapper is en je staat erbij en je kijkt er naar maar kan niets doen dan zeggen dat je van haar houd.
Volhouden is het enige wat ik nu kan bedenken, er zijn eigenlijk geen woorden voor, gewoon maar doorgaan en hopen…..
Hoop is er genoeg hoor, ik weet zeker dat het allemaal goed gaat komen de wonderen zijn echt de wereld niet uit en Madelief is er een van.
Houd jullie goed hoor en gefeliciteerd met Jelle Pepijn.
Liefs IJsbrand en Margreet
Margreet (tante van Lennard)
Gepost op: 24 juni 2015Lieve Susanne,
Tijdens de hoge dosis kuur van Lennard ben ik ook enkele malen langs geweest (niet op de kamer bij Lennard natuurlijk, dat mocht niet, maar wel om mijn broer even te kunnen zien op de gang) en ook dat brak mijn hart: zo ziek, zo zwak, mijn broertje zo wanhopig…
Het enige wat ik je kan zeggen is: houd vol. Ook hier kom je doorheen, goed dat de doktoren nu menen dat Madelief Amerika gaat halen. Iedere dag is er weer een, iedere dag, hoe zwaar ook, brengt je weer een stapje dichterbij.
Op een schone toekomst voor Madelief, Lennard en al die anderen.
Dikke knuffel, heel veel sterkte!
Desiree
Gepost op: 24 juni 2015Even een berichtje van een mama voor een mama! Jij die het karretje moet trekken…
Mijn kleine meisje heeft die verschrikkelijke rot ziekte ook gehad.Na 2,5 jaar chemo en bijna en het einde in zicht kwam, werd mijn meisje ook zo ziek. Ze lag dagen in bed met 41 graden koorts. Ze had een dubbele longontsteking en ook zij sliep alleen nog maar. Met extra zuurstof en aan de hart bewaking, opgezet van al het vocht van het infuus… Dit zijn de meest enge momenten… Van angst, onzekerheid en weet het gewoon niet meer. Maar als je meisje over paar dagen weer wat meer Wakker is en de koorts zakt, dan kan je weer even opgelucht adem halen. En komt het in je hoofd misschien weer even de controle terug . Zet hem op lieve mama. Straks naar Amerika…en dan groeit het vertrouwen van het schoon zijn ook. Je leeft van bloedonderzoek naar bloedonderzoek . Maar laad de moed niet zakken … Zet hem op lieve mama! Madelief zet hem op lieve kanjer! Vecht tegen de koorts …. Dikke knuffels
ineke spies-overdijk
Gepost op: 24 juni 2015ik wil je toch feliciteren met je zoon zijn verjaardag en ja het is zo erg dat je er niet bij kunt zijn ,je dochter heeft je hart nodig ,je denkt ik kan niets doen maar de steun van een moeder die bij haar is ,is ook veel waard ik hoop dat het nu weer bergopwaarts gaat en snel alles kunt regelen ik wil je vanaf deze kant een dikke knuffel geven en heel veel sterkte wensen maar ook voor madelief een dikke knuffel veel groetjes van mij
Cindy
Gepost op: 24 juni 2015Pfff Susanne, wat een heftigheid allemaal…sterkte
Christina
Gepost op: 24 juni 2015Prachtig beschreven… Zo begrijpelijk allemaal. Wat zal Madelief gelukkig zijn met zo’n moeder!
Zet hem op, hou moed, hou vol!!
Bid voor alle zieke en vooral die onschuldige lieve kinderen!
hanneke
Gepost op: 24 juni 2015Heel veel sterkte lieve mensen!
En weleens aan wietolie als hulpmiddel gedacht ? Ik heb er wel goede verhalen over gehoord……
Hanneke
Lidwy Gerding
Gepost op: 24 juni 2015lieve Suus ik zit met tranen in mijn ogen je verhaal te lezen, wanmorgen vertelde ik nog met trots aan mijn collega dat het nichtje van Vincent het zo goed doet, en dat het geld voor Amerika binnen was en dat bij ons ook nog een vol blik staat te wachten om naar jullie toe te gaan en hoop dat er nog vele blikken staan te wachten. Nu lees ik die wanhoop en het zo erg moe zijn van jou, lieverd hou vol je kan het je bent al die tijd zo sterk geweest, wij zijn allemaal met onze gedachten bij jullie en denken veel aan jullie. Ik hoop dat je morgen weer een klein lichtpuntje ziet en je daar aan zal kunnen optrekken. Ik kan niet zo mooi schrijven als jij maar wees ervan overtuigd dat wij iedere dag aan Jullie denken en kijken of er weer een positief berichtje is, heel veel sterke en heel veel knuffels voor die grote kleine meid.
carlijn
Gepost op: 24 juni 2015Slik…Sterkte!
Rinus en Raymonde
Gepost op: 24 juni 2015Wij hebben dit met een dochter van vrienden van ons meegemaakt het hele traject ook in Amerika, wij wensen jou en je familie ontzettend veel sterkte en wij weten zeker dat Madeliefapetrots is op jou en zich geen betere moeder kan wensen.
Mariska
Gepost op: 24 juni 2015Lieve Madelief,
Ik wil jouw heel veel sterkte wensen en hoop dat je gauw weer beter gaat voelen.
Ik ken je niet,maar jouw verhaal heeft mij ontzettend geraakt en leef zo met jouw en je familie mee.En hoop dat jullie gauw naar Amerika kunnen.
Hou vol Madelief je bent een kanjer en een heel erg sterk en dapper meissie.
XXX
Rommy Meurs
Gepost op: 24 juni 2015Lieve Suus, wat hartverscheurend jouw zeer begrijpende mailing. Wat zal jij je daar verdrietig voelen in de kamer van 4 bij 4. Je kleine meis zo vreselijk ziek, en dan ook totaal machteloos staan. En Jelle Pepijn jarig en mama is op afstand. En dan die bureaucratie om een paspoort. Waarom komt er niet iemand naar jou toe. Er gelden toch uitzonderingen bij gemeentes. Ja lieverd en dan de verhuizing met zijn allen naar Amerika, met zijn allen in een totaal vreemd land. En al weer die zorg alles regelen. Zo heel graag bij je gezin zijn, lekker met z’n zevenen.
Intens leef ik met jou mee, mijn moeder en oma zijn geeft het gevoel van machteloosheid aan.
Ik hoop dat Madelief de kracht en energie weer snel terug krijgt. Dikke welgemeende knuffel voor jullie allemaal. Dag lieve Suus…
Annie Stobbelaar
Gepost op: 24 juni 2015Lieve mensen,wat is dit zwaar voor Madelief maar zeer zeker ook voor jullie wil toch Jelle Pepijn feliciteren met zijn verjaardag,zit hier te typen en te snotteren en hoop toch zo dat alles goed komt voor jullie ik vind je een KANJER van een mama en van mij een hele dikke knuffel voor jullie allen dag lieverds
patsy leemans
Gepost op: 24 juni 2015ik wens jullie veel goede moed , ben niet zo goed in emotie te verwoorden , ik wens jullie veel kracht liefde en sterkte toe ,in gedachten samen , samen sterk , kom op meisje , geef niet op <3
mama van Madelief , jij bent een mama zoals elk kind er een hoort te hebben, sterk , moedig en o zo liefdevol naar je gezin toe, hou vol en weet in gedachten samen , liefs Patsy
Monique
Gepost op: 24 juni 2015Lieve familie en madelief
Ik leef onwijs met jullie wat is dit zwaar en oneerlijk waarom moet de kleine schat weer zo ziek zijn de tranen rollen over me wangen. Ik hoop dat ze snel de kracht heeft om na Amerika te gaan en dat we vrolijke berichten en foto’s te horen en te zien krijgen.
Even goed gefeliciteerd met jullie zoon en broer.
Een meelevende Oma van een klein meisje
Rob
Gepost op: 24 juni 2015Met tranen in mijn ogen je verhaal en de reacties gelezen.
Heel veel sterkte samen en en knuffel voor Madelief.
Rob.
Marije
Gepost op: 24 juni 2015Lieve familie,
Gefeliciteerd met Jelle Pepijn. Mijn ogen schieten vol. Ik hoop dat jullie de moed er in houden. Wij leven intens met jullie mee. Heb bewondering voor jouw kracht en kan me indenken dat je het zat bent en verlangt naar het gewone leven. Sterkte en een dikke knuffel
marjon
Gepost op: 24 juni 2015Och suus! Wat is dit toch vreselijk! Niemand kan jouw verhaal lezen zonder dat de tranen in de ogen springen 🙁
jullie staan er middenin en wij staan maar aan de zijlijn en meeleven is t enige wat we kunnen doen……. hoe dubbel t ook is….van harte met jullie kleine grote man, want 11 jaar mogen zijn is heel mooi! En laat hoop en wens uitkomen!! XX
Anita Konst
Gepost op: 24 juni 2015wat een verhaal…….maar ik ga je toch ook even feliciteren met je grote 11 jarige zoon,die zeker wel weet dat je er altijd bij zal zijn .Het kan ook af en toe opluchten om gewoon even je hart te luchten ,hoe graag je ook anders zou willen ook jij zit er af en toe gewoon even doorheen,en dat mag je ook,daar heb jij gewoon recht op ,het maakt je een gewone mama,die bezorgd verdrietig en angstig is voor haar kleine meisje.ik wens jullie hele gezin heel veel sterkte,en evengoed ook een leuke verjaardag voor je big boy!!!
margriet
Gepost op: 24 juni 2015Ach..lieverd..toch…
Wat een ondraaglijke toestanden..toch allemaal. Veel te veel, om te moeten verwerken.
Dat arme kleine ding..nu zo ziek. Jelle Pepijn die vandaag zonder mama zijn verjaardag moet vieren.
Amerika….zo dichtbij, en toch zo ver weg…
Kon het maar eens even weer ” gewoon ” zijn..met dagelijkse normale dingetjes.
Je druk maken idd over de verjaardagsboodschappen..ruzietjes tussen broertjes en zusjesdingen..hoe ver weg kan dat allemaal zijn ?
Heel veel sterkte…voor jou, mama Suus…maar ook voor papa Mark.Yannick en Yoran..Jelle Pepijn, en Roosmarijn..opa’s en oma’s. .broers en zussen..want ook zij hebben het zwaar..dikke knuffel…speciaal voor Madelief.
elise de lange
Gepost op: 24 juni 2015tranen in mijn ogen…. sterkte meer kan ik niet zeggen…
elise
meinouda
Gepost op: 24 juni 2015Ik ken jullie niet en jullie mij niet! Ik las dit op facebook en ben zelf een oma van een kleinkind met een ernstige hartafwijking,ook vele malen zware operaties gehad en nog steeds de energie van een oude vrouw! En de strijd van mamma en pappa!! Bij dit verhaal schoten de tranen me in de ogen,de machteloosheid,de strijd, het gevecht van die kleine mensjes! Moest niet mogen! Hoop dat jullie op een punt komen dat je kan zeggen,daar hebben we het allemaal voor gedaan! Wens jullie alle kracht toe die nodig is! Een dikke knuffel van een vreemde oma!!!
Paola
Gepost op: 24 juni 2015Van harte gefeliciteerd! Hou vol, op naar het lichtpuntje van morgen.
Marja
Gepost op: 24 juni 2015Ja daar zit je dan achter de computer…en lees deze berichten, dan krijg je een brok in je keel…ik wens jullie heel veel sterkte en kracht volledig uit de grond van mijn hart
Dikke knuffel Marja
sanne
Gepost op: 24 juni 2015Even geen woorden voor, wat moeilijk.
Jolanda Dijkstra
Gepost op: 24 juni 2015Wat een problemen allemaal , als moeder moet je ook zo sterk zijn . De kar ff niet kunnen trekken is een natuurlijke emotie die je niet uit de weg moet gaan . De boog kan niet altijd gespannen zijn. Madelief slaapt veel en dat is misschien het moment om aan je zelf toe te komen . Ik wens jullie alle kracht en sterkte toe die jullie zo nodig hebben . Hopelijk is Amerika ook sneller dichtbij . Hopelijk knapt Madelief snel weer op en kan je ook weer snel naar je jarige zoon . Het is even niet anders maar hou vol . Heel veel mensen die met je mee leven en jullie al het goede gunnen . Liefs van mij
griet
Gepost op: 24 juni 2015Lieve Suzanne.
Ik blijf voor Madelief en jullie gezin bidden.
Ook dat jij de kracht mag krijgen en de rust om het vol te houden.
Veel liefs van een liefhebbende moeder.
Sanne
Gepost op: 24 juni 2015Heel veel sterkte!
Gerry
Gepost op: 24 juni 2015Heel, heel veel sterkte en van harte gefeliciteerd met Jelle-Pepijn, hopelijk is je man snel weer beter zodat jullie er ook samen weer voor kunnen gaan!
Leny jeuster
Gepost op: 24 juni 2015Lieve mensen heel veel sterkte ik voel met jullie mee een dikke knuffel voor Madelief.
Sonja Hogeveen
Gepost op: 24 juni 2015Ik weet even niet wat ik moet zeggen .ik heb het gelezen en woorden schieten te kort , ik zal bidden voor jullie gezin . Toch ondanks dat gefeliciteerd met Jelle -Pepijn hopelijk zijn jullie weer als gezin bij elkaar gr
marga
Gepost op: 24 juni 2015een brok in mijn keel na het lezen van je verhaal…..slik….tranen in mijn ogen….wat ontzettend heftig allemaal. heb nooit gereageerd, maar wel Madelief gevolgd. nu moet ik ff reageren…..Ik zou willen dat ik iets voor jullie zou kunnen betekenen….. heeeel veeeel sterkte de komende tijd, en een hele dikke knuffel voor jullie allerliefste Madelief. Denk aan haar en jullie.xxxx
Sandra
Gepost op: 24 juni 2015Wat zet je alles toch mooi neer, recht uit je hart.
Ik heb het met tranen in mijn ogen zitten lezen.
Gefeliciteerd met Jelle Pepijn, hopelijk kunnen jullie snel weer alle verjaardagen in goede gezondheid met elkaar vieren.
Houd vol Suus, je kan het.
Een hele dikke knuffel van ons aan jou, Madelief en de rest van je kanjers.
Sandra, Ricardo, Yordan en Milan
Ria Dam
Gepost op: 24 juni 2015Wat een zware tijd is het nog steeds voor jullie en jullie hebben al zoveel achter de rug. Mijn zoon zou zeggen dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, maar dat is een schrale troost. Wel weet ik dat niets eeuwig duurt, geluk niet, maar ellende ook niet. Sterkte in ieder geval voor de komende periode.
Ray
Gepost op: 24 juni 2015Kracht gezonden…………
Sterkte!
meta
Gepost op: 24 juni 2015hou goede moed…er wordt aan jullie gedacht <3
Maria
Gepost op: 24 juni 2015Nooit gereageerd, wel al een tijdje gevolgd om het bijzonder aangrijpende verhaal, maar nu kon ik het toch niet laten om na het lezen van dit intens heftige, verdrietige verhaal van niet alleen Madelief maar van jullie hele gezin, te reageren….
Ik wens jou en je gezin veel kracht en liefde maar vooral hoop!
Hou volle lieve dappere moeder, er wordt heel veel aan jullie gedacht en al die positieve gedachtes moeten toch ergens goed voor zijn?
Trijnie Kiel
Gepost op: 24 juni 2015Beste Suzanne,
Toen ik jouw verhaal las, leek het net of ik bij jou in het kamertje zat, wat duidelijk zoals jij je voelt!!
Ik wou dat het even zo was en mijn hand op jouw schouder kon leggen en je kon troosten op dit moment, want ik vind jou zo’n sterke vrouw en ben heel blij dat je nu en dan jouw gevoelens op papier zet.
Jouw man en kinderen niet in de buurt dat lijkt mij heel zwaar!!
Tja wat Madelief betreft ik hoop dat ze heel veel slaapt zodat ze even niet zoveel meekrijgt van deze laatste behandeling.
Ik wil jou ook even feliciteren met de verjaardag van jullie zoon.
Heel veel sterkte de komende dagen en ik hoop dat ik binnen een aantal dagen weer een prachtige foto van de kanjer Madelief zal zien!!
Sharon
Gepost op: 24 juni 2015Hey lieverds,
Ik wil jullie van harte feliciteren met jelle-pepijn 11 al weer ik zag dat kleine mannetje voor het eerst als baby in zijn maxi cosy op het wapen pfff ik word oud.
Heel veel liefs van ons en sterkte met madeliefje geloof me je bent zo ontzettend sterk menig ander was al ingestort ik weet dat je niks aan deze info hebt maar toch,
Ik ben regelmatig in utrecht wil zo vaak ff bij je langs wippen maar weet niet of je hier op zit te wachten ? Zo niet begrijp ik volkomen maar zou je zo graag ff een knuffel willen geven ofzo
Xxxx blijf sterk liefs sharon
Joke en Ja Buij
Gepost op: 24 juni 2015Lieve Suus,wat een ellende allemaal.We hopen dat er snel verbetering optreed en jullie weer allemaal samen zijn,met alle gewone dingen van elke dag! Heel veel sterkte voor jullie allemaal!Joke en Jan Buij
Natasja
Gepost op: 24 juni 2015Lieve Suus en Madelief,
Die grote onzekerheid en jullie levens die compleet op z’n kop zijn gezet..afschuwelijk! Wat kunnen wij zeggen..dat we hopen dat alles goed komt, dat jullie stuk voor stuk onwijs stoere mensen zijn, dat Madelief hier doorheen komt en ze vast volgende week weer haar stralende lach zal laten zien…tuurlijk vinden en willen we dat allemaal….. maar ik snap het zo goed dat je vandaag wel heel erg baalt dat je niet thuis kan zijn bij die jarige schat.
Jelle heeft jullie vast en zeker gemist zonder twijfel maar ik weet wel uit de eerste hand dat hij en z’n vrienden en vriendinnetjes een hele leuke middag hebben gehad en enorm genoten hebben van elkaar, de patat en die speciale door papa gemaakte hamburgers! Ik heb wederom weer grote bewondering voor jullie alle 7 en wens met heel m’n hart dat je volgend jaar gewoon weer slepen mag met tassen boodschappen, taart, slingers en de hele mikmak maar voor deze keer heeft papa het perfect gedaan! Een dikke dikke verjaardagsknuffel voor jou en Madelief
Marion van althuis
Gepost op: 24 juni 2015Ik wil jullie heel veel kracht en sterkte wensen in deze moeilijke tijd.
Ze is een vechthertje dat lees ik in de verhalen die je schrijft.
Jullie moeten sterk blijven om samen met de kinderen naar Amerika te gaan.Gefeliciteerd met Jelle, Chantal heeft het er vaak erover want het leeft heel erg bij haar.
Liefs van de Oma van Chantal
Yvette
Gepost op: 24 juni 2015Lieve familie….Een dag te laat…maar alsnog gefeliciteerd met jullie zoon en broer….Wat afschuwelijk dat Madelief zo ziek is nu…Hoop dat ze de komende dagen weer genoeg opknapt….en jullie heel snel naar Amerika kunt vertrekken ….leef op afstand met jullie mee…..
Lieve moeder…U wens ik kracht ..liefde en steun in deze onwijs moeilijke en onzekere tijden nu U daar alleen bent….volg via dit medium uw verslagen over Madelief en het raakt mij iedere keer zo ….en dan bedenk ik Hoe zwaar het voor jullie is…Wens jullie als gezin alle sterkte toe….en hoop met jullie op een goede afloop….knuffel voor Madelief ….eigenlijk voor jullie allemaal….xxx
Esther
Gepost op: 25 juni 2015Pfff wat een lange weg, bergen en dalen, tussen hoop en vrees. Maar elke dag is er een, een die kansen geeft en die jullie zo gegund wordt.
Even inhakend op het berichtje van Hanneke , wietolie kan wellicht iets betekenen voor madelief? http://www.mediwiet.nl is misschien een site waar je wat kunt vinden.
Heel veel liefde geluk en wijsheid!
Hoop dat het het allemaal snel beter gaat voor jullie gezin en iedereen die om jullie heen staat!
Gerie Roggeveld
Gepost op: 25 juni 2015Lieve mama van Madelief.
Hou vol meissie, er komt een eind aan ook al zie je dat nu nog niet.
Ook Jacob en Victoria hebben deze strijd gehad met Nathaniël en zijn er doorheen gekomen.
Maar we begrijpen zo je angsten en je onzekerheid.
Hou vol en op naar Amerika.
Er brand elke dag een kaarsje voor jullie.
Annelies
Gepost op: 25 juni 2015Ik weet niet wat ik moet zeggen. …alleen maar dat ik aan jullie en jullie meisje denk. Iedere dag. En we missen jullie in de buurt. Heel heel heel veel sterkte toe gewenst….xxx
Chantal
Gepost op: 27 juni 2015Wat word ik stil van jouw verhaal. Het komt zo binnen! Met een zoontje met leukemie herken ik jouw gedachten en gevoelens. Kon het maar weer even gewoon zijn! Ik wens het jullie zo toe. Wat een zware strijd hebben jullie te leveren, allemaal. Een groot gezin wat mee knokt maar wat ook zo veel aandacht vraagt die je zou willen geven. Ik bewonder jouw open en eerlijke manier van schrijven. Dit op deze manier delen met iedereen geeft jou hopelijk een soort van uitlaatklep en weet dat je ook andere medestanders een hart onder de riem steekt! Je bent een kanjer, samen met Madelief en je gezin. Hou vol, na regen komt zonneschijn hoe donker de wolken ook zijn. En als de regen voorlopig nog niet wegtrekt hoop ik dat er tussendoor een hele mooie regenboog verschijnt! Wij denken aan jullie ook al ken je ons niet en leven met jullie mee. Ik hoop dat dit allemaal mee mag helpen aan een volledig herstel van jullie meisje!